از چه زمانی به بچه‌ها میوه بدهیم؟

از چه زمانی به بچه‌ها میوه بدهیم؟

کودکان از زمان تولد تا 6 ماهگی تنها نیاز به شیر مادر دارند. از 6 ماهگی و با آغاز تغذیه تکمیلی که نوع غذا خوردن کودک از حالت مایع به لعابی، پوره، پوره سفت و غذای سفره تغییر می‌کند، تغییرات تکاملی برای دریافت مواد‌غذایی در کودک ایجاد شده و بنابراین تنوع مصرف خوراکی‌ها هم شروع می‌شود اما این تنوع با مقدار کم یعنی یک قاشق مرباخوری شروع می‌شود و تا 12 قاشق مرباخوری می‌رسد تا بدن نوزاد آنزیم لازم برای هضم را داشته باشد. از آنجا که ممکن است کودکان زمینه حساسیت به میوه داشته باشند، باید مصرف را با میوه‌هایی شروع کرد که زمینه ایجاد حساسیت ندارند. بهترین میوه‌‌ای که در چند هفته ابتدایی آغاز تغذیه تکمیلی می‌توان وارد برنامه غذایی کودک کرد، آبمیوه رقیق است که به‌تدریج به غلظت آن افزوده می‌شود. در مورد سبزی‌ها هم بهتر است تغذیه با آب هویجی که با آب سیب مخلوط شده آغاز شود. به‌تدریج و با بزرگ شدن کودک می‌توان میوه‌ها را به‌صورت پوره و بعد تکه‌های کوچک در روند افزایش جویدن و بلعیدن وارد برنامه غذایی کودک کرد. آخرین میوه‌ای که در این روند باید وارد برنامه شود، مرکبات است، زیرا مرکبات ممکن است حساسیت‌زا باشند. تنها انتخاب موجود در میان مرکبات آب لیمو شیرین است که میزان حساسیت‌زایی آن از دیگر انواع مرکبات کمتر است.

 منبع:نگهداری نوزادان کودکان

اگر فرزند پسر دارید؛

اگر فرزند پسر دارید؛

هیچ الگوی کامل و بی نقصی برای مردان وجود ندارد ; همانطور که
خانواده کاملی وجود ندارد همه ما محصول گذشته ای کم و بیش ناقصی هستیم که ما را برای انطباق خلاق در آینده به پیش می راند.خیلی از پدر و مادرهای ما برای رسیدن به نیازهای مالی باید تلاش می کردند و به همین دلیل آگاهی شان تحت تأثیر این نیاز برای بقای مادی بوده است .آنها با رفتار و اعمالشان حرف می زدند و توان ابرازکلامی عشق و غم را نداشتند. آنها
نمی توانستند تفاوتی میان فردیت و نقش پدر یا مادر در خود قائل شوند و از
بیان احساسهای درونیشان ناراحت بودند و خجالت می کشیدند.

از دریچه آ گاهی می توانیم دنیایی متفاوت از دنیای آنها را ببینیم و به همین دلیل ارتباط برقرار کردن با آنها را غیرممکن می پنداریم; به این دلیل که این دریچه ها قالبی روانشناسانه دارند و با نگاه کردن از این دریچه ها دنیا را به شکل شبکه ای از روابط روانشناسانه می بینیم و شاید متوجه می شویم که می شد بهتر هم عمل کرد . با این حال نباید فراموش کنیم که فرصت تحصیلی و امنیت مالی که توسط پدر و مادرمان در اختیار ماقرار داده شد, ما را قادر ساخت تا به نیازهای درونیمان و نگرانی های امروزمان پاسخ دهیم.

در این کتاب قصد ندارم از پدرها و مادرها انتقاد کنم. روی سخن من با
سکوتی است که همه ما را فرا گرفته. نقش فرزندان پسر در دنیای امروز
شکستن این سکوت است.هر جا مشکلی و بی نظمی ای وجود دارد, روح
حقیقت پنهان شده است; این روح پنهان مایه عذاب و ناراحتی مردان در
دنیای امروز است. ما امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند تغییر هستیم.

کودک از چه سنی بره مهد خوبه و چند ساعت بره؟

کودک از چه سنی بره مهد خوبه و چند ساعت بره؟

والدین عزیز اگر تک فرزند دارید لطفا توجه داشته باشید که مهد رفتن برای کودک شما الزامی است به علت یادگیری و رشد انعطاف و سازگاری در فرزندتان .البته از 2 سال به بعد کودکان می توانند به مهد بروند ولی 3 سالگی خیلی بهتره چون کودک کمی بزرگتر و بدنش قوی تر می شود ، حرف می زند و کمتر مشکل جسمی(بیماری) و ارتباطی پیدا می کنند در مهد و با دیگران.

اگر پدر و مادر مشغولی هستید و سرتان شلوغ است فرزندتان در مهد بماند بهتراست تا در منزل بدون شما در اتاقش بازی کند. ولی اگر دو فرزند دارید چون محیط خانواده مناسب است یا تک فرزند دارید اما با فرزندتان وقت می گذرانید می توانید عصرها او را به منزل بیاورید چون تعدادی از مهدها عصرها آموزش ندارند و استراحت،پخش فیلم و کارتون و زمان بازی دارند.

اگر فرزندتان درونگرا یا احساسی یا شهودی یا ادراکی است رفتن به مهد می تواند در رشد قابلیتهایی که هنوز در او نهفته است و نیاز به کار دارد،کمک کند مثلا کودک احساسی که قابلیت ارتباطی او نیاز به کار دارد در مهد با ارتباط با بچه ها رشد می کند یا کودک شهودی که برای کارهای عملی نیاز به جو و محیط شاد و مشوق دارد در مهد مهارتهای عملیش رشد می کند یا کودک درونگرا که کم حرف است و دوستان کمی دارد در مهد دوست پیدا می کند اونهم دوست صمیمی و کودک ادراکی که زمانبندی و نظمش نیاز به کار دارد در مهد این موضوعاتش رشد می کند.البته در مورد برونگرایا تفکرییا حسی یا قضاوتی هم آشنا شدن با کودکان با تیپ های متفاوت در مهد و ارتباط با آنها سازگاری و شناخت را در آنها رشد می دهد.

ضمنا اگر فرزندتان را به مهد نمی سپارید و در منزل خواهر یا برادر دارد و تنها نیست,لطفا او را به مراکز آموزشی و فرهنگسرا برای آموزش سفال,خلاقیت ,شطرنج و باله و ... ببرید تا فرزندتان در مهارتهای مختلف رشد کند و استعداد و توانایی های شخصیتی اش معلوم شود تا در آینده سردرگم و ناتوان و بی هدف نباشد و زندگی شاد و آرام تری داشته باشد البته زیاده روی نکنید و به علائق او احترام بگذارید.

منبع:شکوفایی فرزند در خانه و مدرسه با نگرش پروفسور یونگ

مکیدن انگشت

مکیدن انگشت :

از 3-4 ماهگی شروع می شود ودر دوران شیرخوارگی طبیعی است ودر 18 ماهگی به اوج خود میرسد ودر سن دو سالگی از شدت آن کاسته می شود بالاخره در تعدادی از موارد تا 4-5 سالگی ادامه دارد پدر و مادر باید زمانی که کودک بر حسب عادت انگشت خود را به دهان می برد موضوعی که مورد علاقه او است به او بگویند وتوجه اورا به چیز دیگری جلب کنند تا عادات مکیدن او ترک شود . اگر والدین کودک را از مکیدن انگشت منع کنند عادت کودک تشدید خواهد یافت والدین باید بدانند که نق زدن – مسخره کردن – تنبیه کردن کودک سبب ترک عادت او نخواهد شد.